martes, 15 de mayo de 2007

¿sanidad?publica

Hoy he tenido conocimiento de algo que ya sabía con anterioridad. La sanidad publica en Ibiza es una MIERDA (lo siento, no tengo ganas de finuras hoy). Hoy, después de dos largos (y angustiosos) años de espera se me ha comunicado que mi caso no es lo suficientemente “apto” para ser trasladado al medico facultativo correspondiente. ¿?. Así me he quedado yo. Muda del asombro. Y de la incredulidad. O sea, que los médicos del Hospital Can Misses después de leer el informe de mi médico de cabecera (con fecha 29/08/2005. Vaya usted a saber CUANDO lo han leído para tener yo conocimiento hoy mismo), pues han estimado que no sufro la correspondiente patología apta para que pierdan el tiempo conmigo. Que más da que dicho papelito informe (textualmente) de animo deprimido, cambios de humor, alteraciones del sueño, perdida de peso, distimia, irritabilidad, inhibición y tendencia suicida. No señor, sigo sin reunir los requisitos según su protocolo de aceptación de nuevos pacientes. He sido lo suficientemente tonta como para preguntarle a mi médico de cabecera que comportamientos eran necesarios y muy cordialmente se me ha informado que no sufro de esquizofrenia, comportamiento compulsivo y/o paranoide ni de agresividad extrema entre otros. “Bueno, ésto ultimo se puede arreglar” he pensado yo, porque las ganas que me han entrado a liarme a palos con ellos... Total, más pastillitas después del desayuno y para casa. Y como le vemos con cara de tener mucha pasta visite usted a un especialista privado que de esos si que abundan en la isla (ahora se porque) y le antenderan muy gustosamente. Para suicidarse si, pero de pena. Lo dicho, DA ASCO.

.

27 comentarios:

Robertinhos dijo...

qué verguenza

ánimo y a ver qué te dicen en Barcelona

afri dijo...

Esto no pasa solo en Ibiza,en cualquier hospital de España te pasa lo mismo y más...el dia 9 tuvo mi sobrina una niña en el Hospital Principe de Asturias de Alcalá de Henares (Madrid) parió a las 6,15 y hasta el dia 10 a las 4,30n estuvo con su hija en el pasillo del paritorio,lo han denuciado ....UNA VERGUENZA LO MIRES POR DONDE LO MIRES.Un saludo y ponte en contacto con zaho,el te puede contar cosas de la emfermedad y los problemas que conlleva que te diacnostiquen.
Un saludo.

Unknown dijo...

Es pa'que cultives la paciencia, mujer!!
Ánimo, un abrazo! podras sin ellos!

Anónimo dijo...

No te quejes, pero ya que lo haces, es por que no has probado las delicias del sistema médico suramericano; "sigues con vida hasta que no se demuestre lo contrario.

Anónimo dijo...

No desesperes, hay otros médicos y otros hospitales.
El chiste de forges, genial, como siempre.
Un beso.

coco dijo...

A mí esos síntomas se me pasaron follando.

Tempus fugit dijo...

Claro, con los políticos, los famosos y otras especies que tenemos, todos somos normalísimos, equilibradísimos y cuerdísimos.

"señor, dame paciencia...pero no me des fuerza, porque los matoooooooooooooooooooooo"

besos terapéuticos.

MeTis dijo...

ROBERTINHOs, barcelona?? no pensaba ir alli al medico precisamente..

AFRI, desde luego.. ya ni pariendo te auxilian.. zaho esta mas perdido¡¡ en vez de a las canarias parece que se ha ido a la patagonia.. en fin, a ver si lo pillo algun dia.

PAGANA, paciencia cultivo de sobra en el trabajo...

FRANK, si verdad? mientras respiremos no nos podemos quejar para ellos.

GREGORIO, lamentablemente aqui en la isla solo existe uno.. pero medicos inutiles muchos¡¡

COCO, si? pues yo te veo con ojeras y decaido, seguro que se han pasado? yo creo que aun no has follado lo suficiente.

DECENIZAS, si, tambien hay algun gato que vez en cuando me marea..


BESOSS

amelche dijo...

El chiste, muy bueno. Y, en fin, menos mal que no tienes esquizofrenia ni nada de eso, porque si te tuvieras que esperar otros dos años a que te dijeran que sí y que "te ponemos en lista de espera para tratamiento", pues de aquí al 2039 a ver si te habían vuelto a llamar...

En fin, tremendo. Pero no te creas, que en Irlanda he visto cosas también asombrosas con los médicos. Me pasé un fin de semana con fiebre que no me bajaba de 38.5º (y eso, porque me estaba tomando unos sobres de un medicamento que me llevé de España y no nombro para no hacer propaganda, si no, no habría bajado de 40º, que a mí, cuando me da fiebre, me da de verdad). El lunes me voy andando medio muerta al ambulatorio, que no estaba muy lejos, pero había que subir unas cuestas un poco inclinadas.

Llego allí, me toca una doctora joven, le explico lo que me pasa, me mira la garganta y dice que la tengo inflamada. Bueno, eso también lo sabía yo, sin ser médico. Me quedo mirándola pensando: "¿Y?" Me dice que me siga tomando lo mismo y, si se me acaba, que me compre paracetamol. Le pregunto: "Pero, ¿no me receta un jarabe ni nada?" Y me dice que no, porque cuesta 7 libras esterlinas (allí cualquier medicamento, cuesta 7 libras, sea caro o barato, con lo cual, si es más barato, vale la pena que vayas sin receta a comprarlo en la farmacia). Le digo que bueno, que no me voy a morir por 7 libras, que si me tiene que recetar un jarabe, que me lo recete y lo pago. Me dice que no hace falta, que me tome paracetamol y ya está.

Alucinante. Pero mira, sobreviví. Y mi doctora de aquí me habría mandado, como mínimo, antibióticos e ibuprofeno, que es lo que hace siempre.

coco dijo...

Nunca se folla lo suficiente, cierto, querida.

coco dijo...

¿qué haces esta noche?

escorpiona dijo...

Por estos lados del mundo también sucede lo mismo Metis, largas esperas, falta de medicos, etc, etc, que cuando te llegan a dar solución, o se te ha pasado, o te has ido pal otro lado...
Fuerza y animo guapa
Un saludo
Chau

Rafael dijo...

Bueno, aca en Chile (tercer mundo) es lo mismo aunque por la misma categoría tercer mundista puede justificarse, pero ni así se quita la impotencia...

Un abrazo!

BL&D new face!

Zeivia dijo...

Sanidad pública en España... no hay mayor centro de reunión de vagos!!

Ves las películas de Estados Unidos y ves entrar al de la ambulancia: "mujer, 32 años, soltera, se ha caido en la calle y se ha torcido el tobillo"; y se moviliza tood el hospital: "dios mio, necesito ayuda urgentemente. no se preocupe...todo saldra bien, la salvaremos. Ponganle 30 miligramos de nosequeparina y 50 de cualquier cosa acabada en 'eno'"...quiero el quirofano libre en 30 segundos. Mckarthy, Newman, Paul, Greta, Amanda...os necesito aquí!!!!!!!!"

Y llegas a un hospital de España con un brazo recien amputado: "si, espere... ahora el doctor esta almorzando y echandose un whisky, pero para Julio de dentro de 2 años le llamaremos para darle una fecha exacta para la intervención", que te quedas: "pero oiga..que me desangro??"..."si es que...cuanto egoismo, solo pensando en usted y en su brazo. Cuanta maldad hay en el mundo!!!!".

Sanidad Pública.... una mierda.

TORO SALVAJE dijo...

Hola Metis.

1.- Envía una cópia de ese escrito al equivalente al defensor del pueblo que tengais a nivel autonómico, sea síndic de greuges o como se llame solicitando su mediación de forma inmediata y urgente.

2. Cuando lo hayas hecho haz un recurso dirigido al superior jerárquico de quien firme el escrito que has recibido, advirtiéndole que ya has puesto los hechos en conocimiento de la persona que te he dicho en el párrafo anterior, y que enviarás tu queja a todos los medios de comunicación. Adviertele también que denunciarás esta situación en el juzgado de guardia por si la misma fuera constitutiva de infracción penal.

3.- Envía tu queja a la sección de cartas al director de los diferentes diarios de las islas.

4.- Presenta una denuncia en el juzgado de guardia, con la cópia del comunicado que has recibido por si la misma fuera constitutiva de infracción penal, concretamente el art. 404 del Código Penal, De la prevaricación de los funcionarios públicos y otros comportamientos injustos..."A la autoridad o funcionario público que, a sabiendas de su injusticia, dictare una resolución arbitraria en un asunto administrativo se le castigará con la penda de inhabilitación es pecial para empleo o cargo público por tiempo de siete a diez años".

Es díficil que prospere esta vía pero cosas muchísimo más raras he visto.

Mientras tanto y si la necesitas busca la ayuda oportuna, págala y exige factura de las visitas, guárdalas, y sobre todo, si necesitas un par de oídos o un hombro ya sabes donde estoy.

Cuídate mucho por favor.

Te quiero un montón.

MeTis dijo...

AMELCHE, si al final sobrevivimos, no nos mata la fiebre ni unos pocos fantasmas. Yo ya no confio en medicos, ire cuando sea indispensable para mi salud.

COCO, cachis llego tarde¡¡ si lo llego a saber hubieramos podido ir al cine anoche.. :-)

ESCORPIONA, nos quejamos mucho pero lamentablemente hay paises en peores condiciones que nosotros mismos.

RAFAEL, en algunas situaciones todos somos tercermundistas.

JAVIER, seguramente la chica americana era rubia jajaj

gracias TORO, pero realmente vale tanto la pena? al fin y al cabo ellos son mas poderosos y pueden argumentar lo que quieran.. Mi fallo ha sido simplemente poner mi "sanacion" en sus manos y no buscarla yo misma. De nada sirve ya. O quizas si. Me ha hecho ver que dependo solamente de mi misma en esta vida. Pero muchas gracias. Sabes que de vez en cuando te tomo la palabra y me presento en tu casa sin invitacion.


BESOSS

coco dijo...

¿Al cine? se nota que por amor eres capaz de hacer cualquier cosa, querida.

MeTis dijo...

vaya, al cine no? COCO soy una chica decente y por la noche es malo ser vista con otro hombre que no es tu novio, y como el cine era sitio publico.. Por amor coco sacaría mis uñas con tal de que me lo tocaran y le arrancaria el pelo a mas de una.

MeTis dijo...

perdon, con tal de que NO me lo tocaran

elogio_del_horizonte dijo...

oye eso se arregla de otra manera..........f....
eiiiiiiiiii me refiero a fumigar, se dice asi jijijiji???
pos eso a fumigar a los fantasmas.
Uy las cositas que te tengo que contar, me he convertido en una viciosaaaaaa ijjiijji...
shiiiiiiiiiiii silencio
Mañana nos vemos

Equilicua dijo...

¿Agosto de 2005?
¡Informe caducado!

Te montas una película una noche (entresemana)a eso de las once y media, antes de que se echen a dormir, y llamas "angustiada" al 112.

Via urgencias.

Si no fuera porque te conozco pensaría que no eres española. ¡Con lo fácil que es!

¡Cuídate la distimia! Aunque con un poco de suerte igual se aburrió de esperar y te dejó en paz.

ElGolfoAstur dijo...

Juer...vaya plan
Siempre puedes recurrir a tus mejores médicos: nosotros;-)

un besooote

Rolando Escaró dijo...

debiste ir con un hacha bien filuda y partirle en dos el escritorio, a ver que te decia...

a lo mejor te mandaban a hacer tratamiento con un leñador.

las deficiencias en el sistema de salud se extienden a todo el mundo querida metis, lo peor de todo es que parece q cada dia se vuelven mas insensibles e inventan nuevas formas para evitar ayudar a alguien

MeTis dijo...

ELO, mas todavia?????????????????

EQUILICUA, se cansó de esperar y fue a dar una vuelta, aunque de vez en cuando vuelve... lo siento, no soy andaluza para ser tan buena comediante..

GOLFO, medico-abogado ahora eres? chico, lo tienes todo¡¡¡

DIGLER, la ley del minimo esfuerzo: mas sueldo, menos pacientes...debe de haber todavia algun medico altruista que todavia cree en la causa médica, pero yo no lo conozco.

besoss

if dijo...

A mí me atiende un psiquiatra de la medicina pública y antes me atendió una psicóloga también de la pública aunque después preferí un seguimiento más contínuo y fuí a una privada.

¿Cómo ocurrió? Después de la tercera depresión en la que mi médico de cabecera me recetó antidepresivos consideraron que quizá necesitaría algo más para no volver a recaer. Aún así no tardó más de dos o tres meses desde que el médico de cabecera me derivó a pa psicóloga la primera vez.

Y en la crisis del año pasado estaba en la psicóloga a la semana de derivarme y en el psiquiatra a los dos días de que la psicóloga pensase que lo mío era algo más que una depresión.

Y menos mal que las recetas son del Salud porque las medicinas psiquiatricas son carísimas. La primera vez que fuí a la farmacia pagué unos 20€ pero la cuenta real era de más de 200€.

Vente pa' Aragón.

Y para Javier, en los USA sólo te pasa eso si pagas un montón, si no tienes seguro privado te puedes morir en la calle. En España la sanidad pública no es perfecta pero alegrémonos de tenerla.

xnem dijo...

así es señorita estoy en lista de espera para una intervención menor que no necesita ni internamiento desde 2003. Si.
El sábado pasé por urgencias, un día de locos y esta mañana me han dado la hora del especialista, 14 de agosto. Mi doctora de familia no considera demasiado tiempo tres meses para ver que me pasa y como se cura.

Unknown dijo...

ESTÀ TOT FATAL. En el meu cas per poder gaudir d'un mínim de rapidesa si necessito anar al metge he de pagar-me una mútua privada. És trist però real, doncs cada mes són quasi 50 eurillos gràcies als ineptes de la seguretat social i companyia.

L'estat de la sanitat pública està fatal, i el més trist és que la paguem entre tots i totes. No hi ha dret: és indignat que et facin esperar dos anys per després engegar-te!